Η τύχη και η φύση δε θα της τα έδινε όλα. Πάντως η περίπτωσή της ήταν ο καλύτερος τρόπος υποβάθμισης της ποιότητας και μορφωτικού επιπέδου του Ελληνισμού στην Αλβανία, όπως και αγνόησης των εθνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τη θεία Βήτα όμως δεν βγήκε κάποιος Έλληνας να την κατηγορήσει για κάτι συγκεκριμένο πολιτικό ή εθνικό κακό. Απεναντίας, προσωπικά έχω θετική εμπειρία. Το 1987-88 ανταποκρίθηκε θετικά στο αίτημα για βελτίωση της παιδείας στη μητρική γλώσσα, λέγοντας μου ότι « Εγώ δεν ξέρω γράμματα, αλλά αν γίνεται δύο τρεις και τα γράψετε αυτά που θέλουμε, εγώ θα σας ανοίξω όλες τις πόρτες για να τα θέσουμε και θα πραγματοποιηθούν…» (Εκείνοι όμως που σήμερα είναι σε υψηλά πόστα για την παιδεία στη μητρική γλώσσα φοβήθηκαν.) Ο γιος της θεία Βήτας, το 1991, εργάζονταν στο αρχαιολογικό ινστιτούτο. Φαίνεται ότι τον έφαγαν γιατί αντιτάχτηκε στις κλοπές των πολιτιστικών (αρχαιολογικών και μη) αξιών. Μεταξύ αυτών, όπως μας εξομολογήθηκε πριν «αιφνιδίως» πεθάνει, ήταν και εκατοντάδες εικόνες της ορθόδοξης εκκλησίας από την μητρόπολη Αργυροκάστρου…..
Όλοι πιστέψαμε ότι δεν θα ερχότανε ξανά αυτοί οι καιροί, - της φαινομενικής εκπροσώπησης του Βορειοηπειρωτικού ελληνισμού. Αλλά να που ήρθαν πιο επικίνδυνες εθνικά συγκυρίες. «Έλληνες» στην καταγωγή, στο όνομα της εκπροσώπησης της ε.ε. μειονότητας, εξυπηρετούν συμφέροντα άλλων για να επωφεληθούν προσωπικά.
Πριν περίπου τρία χρόνια, η αλλαγή αλβανικού πολιτικού στρατοπέδου από τον Βουλευτή της Μειονότητας Βαγγέλη Τάβο, (στην πιο κρίσιμη στιγμή για την κυβέρνηση του Δημοκρατικού Κόμματος του Σαλί Μπερίσια,- τα νούμερα δήλωναν την πτώση της,- πέρασε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα στην αντιπολίτευση στο συμμαχικό κυβερνητικό κόμμα του Ιλίρ Μέτα) του έφερε ως αντάλλαγμα το οφίκιο του αντιπροέδρου της Βουλής….
Και ενώ φάνηκε ότι ξεχάσαμε αυτή την εξέλιξη… να τώρα η περίπτωση της νέας θεία Βήτας…. Αλλά με περισσότερα αγκάθια για την εθνική ελληνική μειονότητα. Ο άλλος Βαγγέλης της Δρόπολης, ο Ντούλες, θα καθίσει αυτές τις μέρες στο θώκο του αντιπροέδρου της Αλβανικής Βουλής με πρόταση του νέου πρωθυπουργού Έντι Ράμα. Η εξέλιξη αυτή επιβεβαιώνει ότι η ανάγκη τήρησης των προσχημάτων όσον αφορά την εκπροσώπηση της Ε.Ε. μειονότητας στην πολιτική σκηνή της Αλβανίας αναγκάζουν το Ράμα να κάνει αυτούς τους ελιγμούς υπέρ του συγκεκριμένου προσώπου. (Θυμούμαστε ότι την ημέρα των εκλογών ο Ράμα μόνο τις τελευταίες ώρες πριν κλείσουν οι κάλπες άνοιξε το πράσινο φώς για τη ρύθμιση μέσω καλπονοθείας της εκλογής του Ντούλε, για την οποία δεν αντέδρασε ούτε ο Μπερίσια.)
Τώρα, ενώ ο Ντούλες έτριζε τα δόντια στο Ράμα για το γεγονός ότι δεν του έδωσε υπουργείο και ενώ από το περιβάλλον του Ράμα διέρρεαν φήμες ότι δεν θα είχε ούτε υφυπουργεία, μας ξεπετάχτηκε ο Ντούλες στο θώκο του αντιπροέδρου της Βουλής.
Ασφαλώς και είναι θέση νεροκουβαλητή. Έχει όμως ένα παρασκήνιο και μια εικόνα που ενοχλεί. Δεν εννοώ εδώ την κατηγορία εκείνων που θριαμβολογούν για «την επιτυχία» του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. (Για τους Έλληνες αποτελεί στυγνό κυνισμό.) Αλλά για κάτι πιο σημαντικό. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Ντούλες όταν είδε ότι θα έμενε χωρίς υπουργείο για την παρέα του, υπέβαλε στο Ράμα ένα υπόμνημα «τρανταχτό» για το σεβασμό των δικαιωμάτων της εθνικής ελληνικής μειονότητας. Πρόκειται για το γνωστό από παλιά ατήρειτο συμφωνητικό συνεργασίας με τις αλβανικές κυβερνήσεις για προσωπικά ωφέλει.
Λοιπόν όλοι θυμούμαστε το γνωστό μετεκλογικό υπόμνημα του 2005 των πέντε σημείων του Ντούλε προς το Μπερίσια για θέματα της εθνικής ελληνικής μειονότητας. Έγινε σημαία, κυρίως από τον τότε Έλληνα Πρέσβη στα Τίρανα και «το διαπραγματευτικό χαρτί Ντούλε» διαβιβάστηκε θριαμβευτικά στην Αθήνα με νωπές τις υπογραφές Ντούλε – Μεπρίσια. Ήταν, υπώθηκαι «οι όροι» Ντούλε για τη συνεργασία με την κυβέρνηση Μπερίσια. Η συμφωνία έγινε, ο Ντούλες πήρε το Υπουργείο Εργασίας , έβαλε σε θέσεις με πολλά λεφτά τους φίλους του, (αλλά υπό τον αυστηρό έλεγχό του) και μέχρι εδώ… Ποτέ όμως «η συμφωνία» δεν δόθηκε στη δημοσιότητα. Ποτέ δεν γνώρισε τίποτε γι΄ αυτό η ε.ε. μειονότητα. Ποτέ και για κανένα από τα πέντε αιτήματα Ντούλε προς Μπερίσια (για τα δικαιώματα της εθνικής ελληνικής μειονότητας) δεν έγινε λόγος, τίποτε δεν τηρήθηκε, η κατάσταση στην ε.ε. μειονότητα επιδεινώθηκε…
Το ίδιο σκηνικό και τώρα. Ο Ντούλες, από κοινού ή παράλληλα με την απειλή προς Ράμα ότι θα έχουμε εξελίξεις (δυσμενείς για τη νέα κυβέρνηση), υπέβαλε το «σκληρό» υπόμνημα προς Αλβανό Πρωθυπουργό για «τα δικαιώματα» της ε.ε.μειονότητας. Το διαβίβασε και στην ελληνική πλευρά. (Για να «πειστεί» η Αθήνα ότι όντως, αυτός είναι «ο μοναδικός ηγέτης») Δεν δόθηκε όμως ξανά στη δημοσιότητα. Δεν ενημερώθηκε καμιά δομή στην ε.ε. μειονότητα
Οι εξελίξεις επιβεβαίωσαν κιόλας ότι πρόκειται για νέο διαπραγματευτικό τρικ Ντούλε για την τύχη του και της παρέας του στο όνομα των δικαιωμάτων της ε.ε.μειονότητας. (Αν ήταν διαφορετικά ο Ντούλες θα είχε ξεσηκωθεί για να υπερασπιστεί τα εκπαιδευτικά δικαιώματα της ε.ε. μειονότητα. Η νέα σχολική χρονιά είναι όπως στην περοιμία «κάθε πέρυσι και καλύτερα»).
Ο Ντούλες όμως πήρε το «υψηλό αξίωμα». Στην προκειμένη περίπτωση όμως θα έχει να αντιμετωπίσει και τους «δικούς του». Ο Ντούλες σκέφτηκε αυτή τη φορά τη δόξα του. ( Επειδή κατάλαβε ότι για την πολιτική του καριέρα η ημερομηνία λήξης έχει είδη περάσει και ζει από ελεημοσύνη των Αλβανών. Λεφτά έκανε πολλά, άρα χρειάζεται και η δόξα.Ή επειδή ο Ράμα δε θα του δώσει κυβερνητικές θέσεις, ή επειδή οι θέσεις είναι λίγες και οι φίλοι πολλοί. –και τα μαχαίρια ήδη έχουν βγει και στο δικό του στρατόπεδο).
Πάντως, τα «δικαιώματα» της ε.ε.μειονότητας ως διαπραγματευτικό χαρτί για τα προσωπικά συμφέροντα του Ντούλε και της Ντουλεπαρέας, είναι γνωστό από παλιά. Όλοι θυμούνται λόγου χάρη τον Ντούλε πρόεδρο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ το 1999. Η ε.ε. μειονότητα είχε εισέρθει στη δύνη της υφαρπαγής με πλαστά χαρτιά χιλιάδων στρεμμάτων λιβαδικών εκτάσεων. Είχε προβεί σε υπόμνημα με χιλιάδες υπογραφές. Ελληνικοί κύκλοι ήθελαν τότε να προωθήσουν τα συμφέροντα τους στην Αλβανία. Στις αντιρρήσεις της Αλβανικής κυβέρνησης για την προώθησή τους προσφέρθηκε ο πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ να θέσει ως αντίβαρο τα δικαιώματα του ελληνισμού. Οι Αλβανοί επέλεξαν την προώθηση «των ελλαδικών συμφερόντων» διότι ήταν διπλά κερδισμένοι. Και μίζες θα επωφελούνταν και θα πετύχαιναν την αποσιώπηση από την επίσημη εκπροσώπηση της ε.ε.μειονότητας του καφτού ιδιοκτησιακού θέματος, (στρηγικού εθνικού για την αλβανική πλευρά). Και δείτε σήμερα που φτάσαμε όσον αφορά το θέμα αυτό.
Τα λέω όλα αυτά για να μπορέσουμε να καταλάβουμε την μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην αγαθή θεία Βήτα στην Αλβανική Βουλή του Χότζα και τον επικίνδυνο εθνικά «θεία Βήτα», Ντούλε, ο οποίος για τη δόξα και τα πλούτη του έχει να διαπραγματευτεί ένα και μόνο χαρτί :- το ξεπούλημα των εθνικών μας δικαιωμάτων και συμφερόντων. Με τη συμπεριφορά του αποτέλεσε το πρότυπα πολιτικής συμπεριφοράς διαφόρων Ελλήνων, οι οποίοι εξασκούν πολιτική δράση στο όνομα της ε.ε. μειονότητας για να επωφεληθούν προσωπικά από την αλβανική πλευρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου