Πάνω από 200.000 υπολογίζεται ότι έχουν εγκαταλείψει την χώρα μας. Πολλοί όμως και στην πατρίδα τους τα βρίσκουν… σκούρα και ξαναγυρίζουν.Τα «πλην», αλλά και τα «συν» από την εδώ παρουσία τους…
• Αυτό που εδώ και πάνω από 20 χρόνια επεδίωκαν πολλοί Έλληνες, να επιστρέψουν δηλαδή στην πατρίδα τους οι εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί που κατέκλυσαν την χώρα μας όταν άνοιξαν τα σύνορα, το κατάφερε μέσα σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα, η οικονομική κρίση που πλήττει τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα.
Η… κάθοδος των Αλβανών από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 έχει εδώ και τρία περίπου χρόνια όχι απλώς ανασταλεί, αλλά πολλοί πλέον – υπολογίζονται πάνω από 200.000 –έχουν ήδη επιστρέψει στην χώρα τους, ενώ άλλοι βρίσκονται ένα βήμα πριν πάρουν τον δρόμο της επιστροφής.
Από γη της επαγγελίας…
Μέσα σε λίγα χρόνια λοιπόν η Ελλάδα, η άλλοτε… γη της επαγγελίας για Έλληνες, αλλά και για χιλιάδες Αλβανούς μετατράπηκε σε εφιάλτη, λόγω της συνεχώς αυξανόμενης ανεργίας! Και πώς να μην συμβεί αυτό, αφού επόμενο ήταν η αναδουλειά να «χτυπήσει» όχι μόνο τους Έλληνες, αλλά και τους αλλοδαπούς. Γιατί πολύ απλά, ακόμη και οι σκληρές χειρωνακτικές εργασίες (χτίστες, οικοδόμοι, φορτοεκφορτωτές, εργάτες σε χωράφια), στις οποίες παλαιότερα έβρισκε κανείς μόνο Αλβανούς, περιορίστηκαν σε σημαντικό βαθμό, ενώ πλέον όσες έχουν απομείνει έγιναν… ελκυστικές και για τους Έλληνες, που μέχρι πρότινος τις σνόμπαραν. Η μόνη ίσως εξαίρεση είναι το επάγγελμα του βοσκού, το οποίο ακόμη και σήμερα σχεδόν αποκλειστικά, σ’ ένα ποσοστό 80%, ασκείται από Αλβανούς.
Δυο όψεις…
Όπως σωστά λένε, το νόμισμα έχει πάντα δυο όψεις. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση των γειτόνων μας, βλέποντας κανείς σήμερα πώς έχει εξελιχθεί η κατάσταση και με αφορμή το γεγονός ότι πολλοί εγκαταλείπουν την χώρα μας, παρά το ότι μετά από τόσα χρόνια παραμονής τους εδώ έμαθαν την γλώσσα, έκαναν οικογένειες, τα παιδιά τους νιώθουν πιο οικεία στην Ελλάδα.
Η μια όψη του νομίσματος είναι το αναμφισβήτητο γεγονός ότι η παρουσία τους όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα, πρόσφερε φθηνά εργατικά χέρια και μάλιστα σε δύσκολες δουλειές, που δεν μπορούσαν – ή και κατά βάθος δεν ήθελαν – να κάνουν οι Έλληνες. Κυρίως στον τομέα της κτηνοτροφίας, δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι κράτησαν ζωντανό έναν ολόκληρο κλάδο, αφού η δουλειά του βοσκού εξακολουθεί ακόμη και σήμερα - παρά την οικονομική κρίση και με την ανεργία στους νέους μας να χτυπάει «κόκκινο», να μην βρίσκει σχεδόν καμία ανταπόκριση από τους… γηγενείς! Ο φόβος όμως ότι σύντομα και οι Αλβανοί βοσκοί θα φύγουν για την πατρίδα τους, καθώς και εδώ τα μεροκάματα έχουν μειωθεί πολύ, είναι έκδηλος σε πολλούς Ηπειρώτες κτηνοτρόφους. Παλαιότερα και πάλι είχαν εκφράσει την ανησυχία τους για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ζητώντας μάλιστα να ισχύσει ένα ειδικό καθεστώς εργασίας.
• Η άλλη όψη του νομίσματος όμως, είχε και τις αρνητικές επιπτώσεις. Τα φθηνά εργατικά χέρια που πρόσφεραν οι Αλβανοί – που και πάλι οι μισθοί ήταν πολύ υψηλότεροι συγκριτικά με την πατρίδα τους – στέρησαν πολλές δουλειές από Έλληνες, κυρίως στους κλάδους της οικοδομής, της εστίασης και του τουρισμού. Όχι όμως μόνο θέσεις εργασίας, αλλά και έσοδα στο Κράτος μιας και οι εργοδότες συνήθως δεν πλήρωναν ασφαλιστικές εισφορές, αφού στην πλειοψηφία τους εργάζονταν αδήλωτοι.
Αύξηση εγκληματικότητας
Ακόμη η μεγάλη εισροή Αλβανών μεταναστών στη χώρα μας, νόμιμων και παράνομων, είχε και τα γνωστά αποτελέσματα, σε ότι αφορά την αύξηση της εγκληματικότητας. Η Ήπειρος, ως περιοχή «υποδοχής» λόγω της γεωγραφικής της θέσης, πλήρωσε και συνεχίζει να πληρώνει ακριβά την δράση Αλβανικών κυκλωμάτων, κυρίως διακίνησης ναρκωτικών. Κι αυτό γιατί έβρισκαν την ευκαιρία να εισέρχονται πιο εύκολα και κακοποιά στοιχεία, τα οποία ήταν δύσκολο να εντοπιστούν άμεσα. Μάλιστα, μετά τόσα χρόνια δράσης, στα κόλπα έχουν μπει για τα καλά και Έλληνες, κάνοντας ακόμη πιο δύσκολο το έργο των Αρχών, για την πάταξη του διασυνοριακού εγκλήματος.
Δύσκολα και στην Αλβανία…
Βέβαια, το γεγονός ότι πολλοί Αλβανοί επιστρέφουν σήμερα στις πατρίδες τους, αυτό δεν σημαίνει ότι εκεί δεν αντιμετωπίζουν κανέναν πρόβλημα. Το πράγματα είναι αρκετά δύσκολα και στην γειτονική μας χώρα. Δουλειές δεν υπάρχουν, απλά η ζωή εκεί είναι ακόμη σχετικά φθηνή, ενώ κάποιοι υπολογίζουν στη βοήθεια των συγγενών τους.
Πάντως το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες που αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Αλβανία είναι πώς θα εγκλιματιστούν τα παιδιά τους στο νέο περιβάλλον, άγνωστο όμως γι’ αυτά, αφού πολλά δεν γνωρίζουν ούτε καν την αλβανική γλώσσα, ενώ είχαν μάθει και συνηθίσει την ελληνική νοοτροπία.
Αυτό εξάλλου αναδείχθηκε και πριν από λίγο καιρό μέσα από την εκπομπή «Πρωταγωνιστές», του γνωστού δημοσιογράφου Σταύρου Θεοδωράκη, προβάλλοντας το πόσο δύσκολα προσαρμόζονταν παιδιά Αλβανών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελλάδα, αλλά που η οικονομική κρίση ανάγκασε τις οικογένειές τους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι τελευταία παρατηρείται και το εξής παράδοξο: πολλοί να τα βρίσκουν εξίσου δύσκολα και στην Αλβανία, ειδικά όσοι δεν έχουν κάποιο συγγενικό στήριγμα και σε συνδυασμό με το ότι δεν μπορούν να προσαρμοστούν, ξαναγυρίζουν στην Ελλάδα, ελπίζοντας ότι σύντομα θ’ αλλάξει η κατάσταση στην οικονομία και θ’ ανοίξουν θέσεις εργασίας και γι’ αυτούς.
Η… κάθοδος των Αλβανών από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 έχει εδώ και τρία περίπου χρόνια όχι απλώς ανασταλεί, αλλά πολλοί πλέον – υπολογίζονται πάνω από 200.000 –έχουν ήδη επιστρέψει στην χώρα τους, ενώ άλλοι βρίσκονται ένα βήμα πριν πάρουν τον δρόμο της επιστροφής.
Από γη της επαγγελίας…
Μέσα σε λίγα χρόνια λοιπόν η Ελλάδα, η άλλοτε… γη της επαγγελίας για Έλληνες, αλλά και για χιλιάδες Αλβανούς μετατράπηκε σε εφιάλτη, λόγω της συνεχώς αυξανόμενης ανεργίας! Και πώς να μην συμβεί αυτό, αφού επόμενο ήταν η αναδουλειά να «χτυπήσει» όχι μόνο τους Έλληνες, αλλά και τους αλλοδαπούς. Γιατί πολύ απλά, ακόμη και οι σκληρές χειρωνακτικές εργασίες (χτίστες, οικοδόμοι, φορτοεκφορτωτές, εργάτες σε χωράφια), στις οποίες παλαιότερα έβρισκε κανείς μόνο Αλβανούς, περιορίστηκαν σε σημαντικό βαθμό, ενώ πλέον όσες έχουν απομείνει έγιναν… ελκυστικές και για τους Έλληνες, που μέχρι πρότινος τις σνόμπαραν. Η μόνη ίσως εξαίρεση είναι το επάγγελμα του βοσκού, το οποίο ακόμη και σήμερα σχεδόν αποκλειστικά, σ’ ένα ποσοστό 80%, ασκείται από Αλβανούς.
Δυο όψεις…
Όπως σωστά λένε, το νόμισμα έχει πάντα δυο όψεις. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση των γειτόνων μας, βλέποντας κανείς σήμερα πώς έχει εξελιχθεί η κατάσταση και με αφορμή το γεγονός ότι πολλοί εγκαταλείπουν την χώρα μας, παρά το ότι μετά από τόσα χρόνια παραμονής τους εδώ έμαθαν την γλώσσα, έκαναν οικογένειες, τα παιδιά τους νιώθουν πιο οικεία στην Ελλάδα.
Η μια όψη του νομίσματος είναι το αναμφισβήτητο γεγονός ότι η παρουσία τους όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα, πρόσφερε φθηνά εργατικά χέρια και μάλιστα σε δύσκολες δουλειές, που δεν μπορούσαν – ή και κατά βάθος δεν ήθελαν – να κάνουν οι Έλληνες. Κυρίως στον τομέα της κτηνοτροφίας, δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι κράτησαν ζωντανό έναν ολόκληρο κλάδο, αφού η δουλειά του βοσκού εξακολουθεί ακόμη και σήμερα - παρά την οικονομική κρίση και με την ανεργία στους νέους μας να χτυπάει «κόκκινο», να μην βρίσκει σχεδόν καμία ανταπόκριση από τους… γηγενείς! Ο φόβος όμως ότι σύντομα και οι Αλβανοί βοσκοί θα φύγουν για την πατρίδα τους, καθώς και εδώ τα μεροκάματα έχουν μειωθεί πολύ, είναι έκδηλος σε πολλούς Ηπειρώτες κτηνοτρόφους. Παλαιότερα και πάλι είχαν εκφράσει την ανησυχία τους για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ζητώντας μάλιστα να ισχύσει ένα ειδικό καθεστώς εργασίας.
• Η άλλη όψη του νομίσματος όμως, είχε και τις αρνητικές επιπτώσεις. Τα φθηνά εργατικά χέρια που πρόσφεραν οι Αλβανοί – που και πάλι οι μισθοί ήταν πολύ υψηλότεροι συγκριτικά με την πατρίδα τους – στέρησαν πολλές δουλειές από Έλληνες, κυρίως στους κλάδους της οικοδομής, της εστίασης και του τουρισμού. Όχι όμως μόνο θέσεις εργασίας, αλλά και έσοδα στο Κράτος μιας και οι εργοδότες συνήθως δεν πλήρωναν ασφαλιστικές εισφορές, αφού στην πλειοψηφία τους εργάζονταν αδήλωτοι.
Αύξηση εγκληματικότητας
Ακόμη η μεγάλη εισροή Αλβανών μεταναστών στη χώρα μας, νόμιμων και παράνομων, είχε και τα γνωστά αποτελέσματα, σε ότι αφορά την αύξηση της εγκληματικότητας. Η Ήπειρος, ως περιοχή «υποδοχής» λόγω της γεωγραφικής της θέσης, πλήρωσε και συνεχίζει να πληρώνει ακριβά την δράση Αλβανικών κυκλωμάτων, κυρίως διακίνησης ναρκωτικών. Κι αυτό γιατί έβρισκαν την ευκαιρία να εισέρχονται πιο εύκολα και κακοποιά στοιχεία, τα οποία ήταν δύσκολο να εντοπιστούν άμεσα. Μάλιστα, μετά τόσα χρόνια δράσης, στα κόλπα έχουν μπει για τα καλά και Έλληνες, κάνοντας ακόμη πιο δύσκολο το έργο των Αρχών, για την πάταξη του διασυνοριακού εγκλήματος.
Δύσκολα και στην Αλβανία…
Βέβαια, το γεγονός ότι πολλοί Αλβανοί επιστρέφουν σήμερα στις πατρίδες τους, αυτό δεν σημαίνει ότι εκεί δεν αντιμετωπίζουν κανέναν πρόβλημα. Το πράγματα είναι αρκετά δύσκολα και στην γειτονική μας χώρα. Δουλειές δεν υπάρχουν, απλά η ζωή εκεί είναι ακόμη σχετικά φθηνή, ενώ κάποιοι υπολογίζουν στη βοήθεια των συγγενών τους.
Πάντως το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες που αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Αλβανία είναι πώς θα εγκλιματιστούν τα παιδιά τους στο νέο περιβάλλον, άγνωστο όμως γι’ αυτά, αφού πολλά δεν γνωρίζουν ούτε καν την αλβανική γλώσσα, ενώ είχαν μάθει και συνηθίσει την ελληνική νοοτροπία.
Αυτό εξάλλου αναδείχθηκε και πριν από λίγο καιρό μέσα από την εκπομπή «Πρωταγωνιστές», του γνωστού δημοσιογράφου Σταύρου Θεοδωράκη, προβάλλοντας το πόσο δύσκολα προσαρμόζονταν παιδιά Αλβανών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελλάδα, αλλά που η οικονομική κρίση ανάγκασε τις οικογένειές τους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
Αξίζει όμως να σημειωθεί ότι τελευταία παρατηρείται και το εξής παράδοξο: πολλοί να τα βρίσκουν εξίσου δύσκολα και στην Αλβανία, ειδικά όσοι δεν έχουν κάποιο συγγενικό στήριγμα και σε συνδυασμό με το ότι δεν μπορούν να προσαρμοστούν, ξαναγυρίζουν στην Ελλάδα, ελπίζοντας ότι σύντομα θ’ αλλάξει η κατάσταση στην οικονομία και θ’ ανοίξουν θέσεις εργασίας και γι’ αυτούς.
proinoslogos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου