Ηρωική έξοδος του Ντούλε από τον κυβερνητικό συνασπισμό, όμως με το χέρι στην πίτα του!

του Παναγιώτη Μπάρκα

Όποιος αναλυτής επικαλεστεί στο ελάχιστο την (πολιτική του) μνήμη θα διαπιστώσει πολύ εύκολα ότι ο Ντούλες επικράτησε επικεφαλής στην εθνική ελληνική μειονότητα έχοντας εκλογικό στήριγμα τα αλβανικά κόμματα και καλπονοθεία και όχι την πραγματική εκλογική δύναμη της μειονότητας. (Το 1996 ήταν προϊόν της καλπονοθείας του Μπερίσια. Το 1997 και 1991 υπήρξε βουλευτής με τα τερτίπια Νάνο στο Ντούσκο 1 και 2 της Λούσνιας.

Το 2005, υπήρξε βουλευτής του Βούρκου με τη στήριξη του Μπερίσια. Το 2009, επειδή πίστεψε ότι θα κέρδιζε τις εκλογές το Σ. Κόμμα έπεσε εκ΄νέου στην αγκαλιά του Σ. Κόμματος με το Ράμα επικεφαλή. Το 2013, μόνο αργά το απόγευμα της Κυριακής των εκλογών κατάφερε να βγει βουλευτής με ψήφους Αλβανών που δεν μπορούσε να ελέγξει κανείς, κάπου στις Κλεισούρες του Βρανίστι, περιοχή η οποία κατά τον ίδιο δεν έχει καμιά σχέση με τον Ελληνισμό. Απεναντίας!)
Πώς πηγαίνει όμως ο Ντούλες προς τις δημοτικές εκλογές του προσεχή Ιουνίου;!
Επιλέγει και ηρωική έξοδο από την πίτα, (του κυβερνητικού συνασπισμού) αλλά και με το χέρι σ’ αυτή. Με άλλα λόγια αυτό σημαίνει ότι βγαίνει εκλογικά από την κυβερνητική συμμαχία, διότι διαπίστωσε ότι δεν του είχαν μείνει πλέον αλβανικά αυγά στο εκλογικό του καλάθι. Ταυτόχρονα, μένει στον κυβερνητικό συνασπισμό με το υψηλό κόστος της εξουδετέρωσης της εκλογικής ισχύς του ελληνισμού στα αστικά κέντρα με έντονη παρουσία του ελληνικού στοιχείου για να ενισχύσει έμμεσα τους συνδυασμούς της συμμαχίας. (Παρά την επιμονή της ηγεσίας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ για το αντίθετο) Έτσι, ο Ντούλες, διαπράττοντας ένα εκλογικό έγκλημα σε βάρος του ελληνισμού της Αλβανίας (το πρώτο ιστορικά), εξασφαλίζει την παραμονή του στην κυβερνητική συμμαχία.
Συγκεκριμένα, η εκλογική ανεξαρτητοποίηση του Ντούλε γίνεται μόνο για τους τρεις δήμους (Φοινίκης, Δρόπολης και Χιμάρας, με αιχμή του δόρατος την τελευταία) Στους υπόλοιπους 58 δήμους ο Ντούλες δεν κατεβάζει υποψήφιους. (Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται οι δήμοι Αργυροκάστρου, Δελβίνου, Αγίων Σαράντα, Κορυτσάς κλπ, στους οποίους δήμους η εθνική ελληνική μειονότητα έχει υπολογίσιμη εκλογική δύναμη). Όπως είπαμε, ο Ντούλες δε θα κατεβάσει στους δήμους αυτούς υποψήφιους για να μη εμποδίσει το εκλογικό έργο της κυβερνητικής συμμαχίας. Διαφορετικά θα ήταν αναγκασμένος να φύγει και την κυβέρνηση. (Αυτό θα σήμανε απώλεια και εκείνων των θέσεων, που έχει στον κυβερνητικό συνασπισμό, όπως και τη θεσούλα του στο αξίωμα του αντιπροέδρου της Βουλής !!!) Έτσι με γνώμονα τα συμφέροντα αυτά του στενού κύκλου Ντούλε, μειώνονται στο απροχώρητο τα εκλογικά ερείσματα της ε.ε. μειονότητας πέρα από τις αυθαιρέτως ορισμένες καθαρές μειονοτικές ζώνες, εκεί που κάποτε ο Ελληνισμός έβγαζε δημάρχους, νομάρχες και βουλευτές.
Για το σκοπό αυτό των μικροσυμφερόντων, ο Ντούλες δεν φεύγει από την κυβέρνηση, παρά την έλευση στην ίδια κυβερνητική συμμαχία και του τσάμικου κόμματος του Ιντρίζι, που αποτελεί (κατά τις δηλώσεις του Ντούλε) το απόλυτο ασυμβίβαστο με την παραμονή του στον κυβερνητικό συνασπισμό. (Μάλιστα υπάρχει το ενδεχόμενο ώστε ο Ντούλες να καθαιρέσει την υποψηφιότητα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ για το δήμο της Κονίσπολης, εφόσον βάση τα συμφωνηθέντα στη συμμαχία, ο δήμος αυτό ανήκει στο Τσάμικο Κόμμα. (!!!)

Η ηρωική έξοδο ωστόσο φέρει το όνομα διεκδίκηση «νίκης» στη Χιμάρα.
Ο Ντούλες γνωρίζει ότι η συμμαχία με το Ράμα δεν έχει να του προσφέρει τίποτε, δλδ καμιά νίκη στους δήμους Φοινίκης και Δρόπολης.
Στο δήμο της Φοινίκης τον προβληματίζει ιδιαίτερα από τη μία η παρουσία του ΜEGA. Από την άλλη το αντάρτικο των νυν επάρχων, οι οποίοι δεν τον στηρίζουν πλέον (επειδή στον καθένα απ΄αυτούς είχε υποσχεθεί την ίδια καρέκλα, ή επειδή γέμισαν τους σάκους τους και τώρα εκείνο που τους νοιάζει είναι το κεφαλάκι τους). Υπάρχει και το εκλογικό αποτέλεσμα για την ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ (Με την εκλογή του ο νυν πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ απομυθοποίησε το Ντούλε και κανείς πλέον δεν διστάζει να πει φωναχτά ότι ο Βασιλιάς είναι γυμνός, χωρίς όμως κανένας να φωνάξει "ζητω ο Βασιλιάς" )
Στη Δρόπολη, απ΄όπου κατάγεται και που ποτέ δεν μπόρεσε να εκλεγεί βουλευτής, η εκλογική δύναμη είναι μηδαμινή. Το ΚΕΑΔ του είναι σε τέταρτη εκλόγιμη θέση (!!!) Συνεπώς, εδώ κάνουν κομάντο οι άλλοι.
Ούτε η Χιμάρα εγγυάται νίκη στο Ντούλε, αλλά του εξασφαλίζει την ηρωική έξοδο. Πρόκειται για σύγκρουση με εθνικές περγαμηνές, η οποία στη συνέχεια θα στεφτεί ως ηρωική έξοδο. Ποντάρει ότι θα έχει μαζί του και τον αντίπαλο (όπως τον θεωρεί) πρόεδρο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Η επιλογή της Χιμάρας προσφέρεται ακόμα καλά στο διμερές εθνικιστικό παιχνίδι. Όμως και στην προκειμένη περίπτωση δεν θα έχει σημασία η Ιθάκη, όσο το ταξίδι. Η αλβανική πλευρά θα δώσει και πάλι δυναμικά το παρόν της, όχι τόσο για να πετύχει τη νίκη (τη διεκδικεί ξανά ο Ελληνικής καταγωγής νυν δήμαρχος), όσο για να συσπειρώσει περισσότερο τον αλβανικό εθνικισμό.
Το σενάριο γνωστό και συμφέρει ουσιαστικά την αλβανική πλευρά. Θα βρεθεί πρώτα μια αφορμή για να φανερωθεί ο αλβανικός εθνικισμός ως ανθελληνισμός. (Πιθανόν να αφορμιστεί από την συγκεκριμενοποίηση της υποψηφιότητας Ντούλε για τη Χιμάρα. (!!!) ) Ωστόσο, για να υπάρξει ο αλβανικός εθνικισμός μπορεί να μη παραλείψουν και δικές μας προβοκάτσιες….
Θα απαντήσουν δυναμικά οι ελληνικοί μοχλοί. (Οι οποίοι δεν είναι και τόσο εθνικιστικοί, όσο πολιτικοί, αλλά που ξέρουν να επωφελούνται από το παιγνίδι του εθνικισμού. Θα καπηλευτούν εκ΄νέου τις εθνικές ευαισθησίες στην Ελλάδα για τη Χιμάρα).
Δε θα είναι όμως ο πραγματικός στόχος. Ο φανατισμός των Αλβανών με ανθελληνισμό στην περίπτωση της Χιμάρας, έχει άμεσο πολιτικό στόχο τη εκλογική συσπείρωση των Αλβανών. Όσον αφορά το άμεσο μέλλον. Εκείνοι γνωρίζουν ότι μετά από κάθε τέτοια διμερή "εθνικιστική" σύγκρουση, είναι δεδομένη η αποκλιμάκωση της ελληνικής αντίδρασης. Το γεγονός τους επιτρέπει να δράσουν με κάθε αλβανικό ηθικό και εθνικό δικαίωμα προς κατασπάραξη ο, τι ελληνικού απομένει στη Χιμάρα. (Το συγκεκριμένο σενάριο προκύπτει ακριβώς από την μέχρι τώρα εμπειρία )
Οι ελληνικοί μοχλοί χρειάζονται την νέα χιμαριώτικη εθνικιστική αντιπαράθεση. (Μάλιστα, τώρα που δεν έχουν ρόλο στους επίσημους πολιτικούς θεσμούς στην Αθήνα, το έχουν ανάγκη πολύ περισσότερο) Θέλουν να προστατέψουν (με εθνικό μανδύα) τις δικές αμαρτωλές ενέργειες στα δικά μας λημέρια. Να πουν στην επίσημη Αθήνα ότι αυτοί είναι αναντικατάστατοι στα της μειονότητας και των ελληνο-αλβανικών σχέσεων.Θέλουν να προστατέψουν το δικό τους κατεστημένο στην πολιτική εκπροσώπηση της ε.ε. μειονότητας. (Στο αφτί του Ντούλε ψιθύρισαν τον μύθο ότι δεν ξεριζώνεται εύκολα. Του είπαν ακόμα ότι θα κερδίσει τις εκλογές στη Χιμάρα με τη δική τους βοήθεια) Με αιχμή του δόρατος την ηρωική ελληνική Χιμάρα, θέλουν επίσης να προκαλέσουν την ελληνική κυβέρνηση, κατηγορώντας τη για εθνική μειοδοσία.
Άλλα όμως, πιστεύει ο Ντούλες. Πιστεύει ότι αυτός θα είναι ένας τρόπος να τον αναγνωρίσει ως ήρωα η επίσημη Αθήνα, η οποία με τη σειρά της θα τον αποκαταστήσει πολιτικά στα Τίρανα και στη μειονότητα. Έτσι δεν έγινε τις δύο τελευταίες φορές με την κυβέρνηση Σαμαρά.....
Όμως αρκετά κούτσουρα δεν κουβάλησε για το Ντούλε το ποτάμι του κούφιου εθνικισμού;;;!!!