Το μεγάλο σταυροδρόμι

                 του Θωμά Στέφου, μέλος Γ.Σ της ΔΕΕΕΜ "ΟΜΟΝΟΙΑ"                        

Ο πρόεδρος της Ομόνοιας κ. Λεωνίδας Παππάς πριν ένα μήνα περίπου  συναντήθηκε με τα μέλη του Γενικού Συμβουλίου της Ομόνοιας που βρίσκονται στον ελλαδικό χώρο  και με διάφορους παράγοντες της βορειοηπειρωτικής κοινότητας που ασχολούνται με τα τεκταινόμενα του τόπου μας.

Προσωπικά  έχω την άποψη ότι ήταν μια καλή συνάντηση παρ’ όλο που ήταν απλώς μια ανταλλαγή απόψεων , νομίζω ήταν χρήσιμη και όπως οι παραβρισκόμενοι έτσι και ο πρόεδρος έβγαλαν μερικά χρήσιμα συμπεράσματα.

Το κύριο θέμα που συζητήθηκε ήταν η αναδιοργάνωση της Ομόνοιας , η αναγέννηση της Ομόνοιας, ώστε να πάρει ακριβώς την αξία της , να αναβαθμιστεί σε «κοινοβούλιο» των Βορειοηπειρωτών.

Οι προθέσεις του πρόεδρου της Ομόνοιας είναι καλές, θετικές και σε σωστό δρόμο (πάντα κατά την άποψή μου), αλλά η παροιμία λέει :

«Όσο το δίκιο να πάει στον θεό, το τρώνε οι άγγελοι στο δρόμο».

Και εξηγούμαι:

Μετά την συνάντηση του κ. Λεωνίδα Παππά με τα μέλη του Γενικού Συμβουλίου στην Αθήνα και με εκπροσώπους συλλόγων, αδελφοτήτων, ενώσεων  κλπ , συνεδρίασε το προεδρείο της Ομόνοιας στους Αγίους Σαράντα .

Συγκρούσεις, λόγια..  λόγια … λόγια , απόφαση καμία , σχέδιο κανένα , αντίδραση στην αντίδραση , μισόλογα,  όχι ξεκάθαρες θέσεις και κουβέντες , απραξία,   απογοήτευση.

Επειδή νιώθω αυτή την απογοήτευση, αποφάσισα, τους προβληματισμούς μου, τις σκέψεις μου να της δημοσιεύσω, να είμαι ξεκάθαρος με τον εαυτό μου, με την συνείδησή μου και ποτέ δεν θεωρώ ότι κουβαλάω το αλάθητο του «πάπα».

Θέλω, προσωπικά, πάνω σε αυτούς τους προβληματισμούς όποιος επιθυμεί να  τοποθετηθεί θετικά η αρνητικά, μήπως και ξυπνήσομε συνειδήσεις, μυαλά, σκεπτόμενους ανθρώπους που ανιδιοτελώς θέλουν να προσφέρουν σε αυτό που λέμε εθνική υπόθεση.

Είμαστε στο μεγάλο σταυροδρόμι .

Ο τόπος μας είναι ίσως στην χειρότερη θέση όλων των αιώνων και εμείς ασχολούμαστε ποιος θα βγει δήμαρχος, ποιος είναι με ποιον κλπ… 

Ο κάθε Βορειοηπειρώτης έχει υποχρέωση σε τούτες τις στιγμές, να βάλει ένα λιθαράκι , να προσθέσει και όχι να αφαιρέσει ,να έχει απαιτήσεις,… αλλά πρώτα να προσφέρει …

Φίλε, Βαγγέλη Ντούλε, δεν αρμόζει με την προσφορά σου τόσα χρόνια ,  να κάνεις σαν απατημένος σύζυγος, ούτε η Βόρειος Ήπειρος είναι ιδιοκτησία σου, ούτε η Ομόνοια κτήμα σου ,ούτε το ΚΕΑΔ είναι  ανώνυμη εταιρία σου.

Από εσένα, τον Λεωνίδα Παπά, τον Βασίλη Μπολάνο και πολλούς άλλους Βορειοηπειρώτες περιμένομε να πάρετε την πατρίδα μας στους ώμους σας  και να καθοδηγήσετε τον λαό μας, να κρατήσουμε τον τόπο μας, τα σπίτια μας, τις περιουσίες μας.

Κινδυνεύει η ΠΑΤΡΙΣ  και εάν εσείς και εμείς όλοι , δεν το βλέπουμε, τότε  εθελοτυφλούμε ή είμαστε ανίκανοι, ή εσκεμμένα παίζομε και εκτελούμε σχέδια και εντολές άλλων και να είμαι ποιο σαφής κουβαλάμε νερό στο αυλάκι αυτών που θέλουν την εξαφάνιση της Βορείου Ηπείρου .

Αυτή η κοινότητα που είναι ακόμα εκεί , που ζει, εργάζεται, βγάζει το ψωμί της και κρατάει Θερμοπύλες , είναι σε συνεχείς απειλές κρατικές η παρακρατικές , οι άνθρωποι δεν έχουν ασφάλεια ,δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματά τους , χάνουν περιουσίες ,δεν είναι ίσοι απέναντι στο νόμο.

Τα δικαστήρια και οι δικαστές δεν αντιλαμβάνουν το δίκιο για το ίδιο πρόβλημα σε έναν Αλβανό και έναν συμπατριώτη μας.

Εάν πάμε και σε υποδομές, εκεί είναι φρικαλέα τα πράγματα, τριτοκοσμικά.  Μόνο με τανκς ή μουλάρια μπορούμε να φτάσουμε στα σπίτια μας στα περισσότερα χωριά.

Η παιδεία κάτω του μηδέν.

Η περίθαλψη  κάτω του μηδέν .

Η εκπροσώπηση στο δημόσιο τομέα , ανύπαρκτη  και κει που είναι, είναι σαν εκπροσώπηση των αλβανικών κομμάτων και όχι σαν υποχρέωση του αλβανικού κράτους απέναντί στην μειονότητα, που το ίδιο το αλβανικό κράτος έχει υπογράψει την σύμβαση πλαισίου για τις μειονότητες με την Ευρώπη.

Τα προβλήματα είναι τόσα πολλά που δεν είναι ώρα να γράφουμε για αυτά, αλλά πως μπορούμε σε αυτή την ρατσιστική, εθνική αλβανική βαρβαρότητα ,  σε αυτή τη γενοκτονία   που εσκεμμένα εδώ και έναν αιώνα γίνεται εις  βάρος του τόπου και λαού μας ,να  αντιδράσουμε , να απαντήσουμε …. , τι κάνομε , πώς οργανωνόμαστε .

Είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος να απαντήσω σε αυτές της ερωτήσεις ;;;

Ξεκάθαρα… ΟΧΙ!!!

Αλλά τις σκέψεις που έχω θα της καταθέσω και ας είναι και λάθος .

Το πρώτο και το κυριότερο , είναι η ενότητα του κόσμου μας , όλοι μα όλοι στην ΟΜΟΝΟΙΑ.

Μόνο έτσι μπορούμε να διεκδικήσομε, να απαιτήσουμε και να κερδίσουμε.

 «Ενωμένοι θα επιζήσουμε, χωρισμένοι θα χαθούμε.» Αίσωπος

Για να πραγματοποιηθεί αυτό πρέπει η Ομόνοια να γίνει αληθινή, δυνατή, εθνική και πάνω από όλα να είναι το Βορειοηπειρωτικό Κοινοβούλιο, να είναι το αποκούμπι των Βορειοηπειρωτών , να είναι η οργάνωση για όλες τις αδικίες  που αντιμετωπίζει ο κάθε Βορειοηπειρώτης  από κρατικούς και παρατατικούς λειτουργούς.

Είναι γεγονός ότι το 85% των συμπατριωτών μας είναι στον Ελλαδικό χώρο.

Είναι γεγονός ότι η κοινότητά μας στην ελληνική επικράτεια έχει αντιμετωπιστεί χειρότερα και από τους Πακιστανούς,  Σύριους,  Μογγόλους και κάθε είδους πρόσφυγες που έρχονται στην μάνα Πατρίδα αυτό τον καιρό.

Και για αυτό μάρτυρες είμαστε όλοι μας και δεν χρειάζεται να καταμετρήσω τις αδικίες από το ελληνικό κράτος

Η Ομόνοια είναι υποχρεωμένη να εκπροσωπήσει και την κοινότητά  μας  στον ελλαδικό χώρο και δεν εννοώ  πολιτικά, αλλά εκπροσώπηση για τα προβλήματα του λαού μας

Δεν μπορεί ο κάθε φιλόδοξος , ο κάθε καριερίστας , ο κάθε εφετζής, ο κάθε ένας από εμάς που έχουμε έναν γνωστό , φίλο , κουμπαριές, ή οποιαδήποτε γνωριμία και από όποιον πολιτικό χώρο  να μιλάμε στο όνομα όλων των Βορειοηπειρωτών.

Δεν μπορεί με 20 υπογραφές να ιδρύσομε έναν σύλλογο , ομοσπονδία, αδελφότητα και να εκπροσωπούμε όλους τους Βορειοηπειρώτες και σε μια κορυφαία αδικία, για την χορήγηση συντάξεων,  να γινόμαστε παιχνίδι του κάθε πολιτικού κόμματος, παίζοντας και καπηλεύοντας τον πόνο τον παππούδων μας  

Σε μια τέτοια Ομόνοια, σε μια τέτοια οργάνωση που να έχει δομή, κανόνες και νόμους, σίγουρα οι συμπατριώτες μας θα ενωθούν, θα συμμετάσχουν , θα τη στηρίξουν , θα συμβάλλουν, θα την κάνουν δυνατή , θα την πιστέψουν θα την προσέχουν σαν τα μάτια τους .

Η Ομόνοια επιβάλλεται και  πρέπει, να είναι άνευ πολιτικής  ιδεολογίας.

Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο  ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ 

Τελεία και παύλα .!

Σε τόσο μικρή κοινότητα δεν μπορώ να καταλάβω πως προέκυψαν τόσοι πολύ «προδότες» , αυτό για μένα είναι ανεξήγητο .

Δεν υιοθετώ αυτή την άποψη, αλλά με αυτά που ακούω και μου μεταφέρουν στις συζητήσεις , «άμο αυτός είναι έτσι, ο άλλος αλλιώς,  ο ένας προδότης, ο άλλος ρουφιάνος».

Αυτές οι ταμπέλες κάνουν μόνο κακό και έχουν σκοπό τη  διάσπαση, τη διχόνοια ,τη διάλυση της κοινότητας.

Για να μην φτάνουμε σε τέτοια φαινόμενα είναι υποχρεωτική η αναγέννηση, η επανίδρυση της Ομόνοιας με παν βορειοηπειρωτικό συνέδριο όπου θα εγκριθεί κανονισμός «σύνταγμα» που θα είναι απαραβίαστο , που θα έχει ξεκάθαρους κανόνες και ποτέ δεν θα μπορεί να γίνει η Ομόνοια τσιφλίκι και ιδιοκτησία κανενός, μηδενός εξαιρουμένου.

Όποιος δεν υπηρετεί αυτό το σύνταγμα είναι απέναντι .

Η εθνική ενότητα μπορεί μόνο να διατηρηθεί πάνω σε μια αρχή, που είναι η έννοια του  ΕΘΝΟΥΣ

Το μεγαλύτερο κακό στην κοινότητα μας είναι η διάσπαση και αυτό έχει ονοματεπώνυμο , αυτό είναι η  καταστροφή της Βορείου Ηπείρου .

 Η ευθύνη για την κατάσταση αυτή είναι της Ομόνοιας και των καθοδηγητών της διαχρονικά.

Σε όλα τα χρόνια τής μετά κομουνιστικής εποχής, έγιναν τόσα μεγάλα εγκλήματα εις βάρος των βορειοηπειρωτών , τόσες πολλές αδικίες, τόσες πολλές απειλές , τόσες πολλές αρπαγές με το έτσι θέλω περιουσιών που εξαιτίας όλων αυτών και λόγω μια καλύτερης ζωής,   ερήμωσε ο τόπος .

Έγινε η δημογραφική αλλοίωση των Αγίων Σαράντα και όλων των άλλων αστικών πόλεων και εμείς το μόνο που κάναμε ήταν να παρακολουθούμε την καταστροφή, δίχως καμία διαμαρτυρία, έστω και μέσα στην επικράτεια της Αλβανίας (έπρεπε να είχαμε ξεσηκώσει το σύμπαν, αλλά δυστυχώς οι ηγέτες της Ομόνοιας είχαν άλλες ασχολίες ) και συγκυβερνούσαμε με τα αλβανικά κόμματα που εγκλημάτησαν εις βάρος του λαού μας.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι το Σοσιαλιστικό Κόμμα Αλβανίας για την εθνική ελληνική μειονότητα πρέπει να κηρυχθεί σε εχθρό των Βορειοηπειρωτών.

Ευθύνεται για το 80% των κακουργημάτων εις βάρος του λαού μας στην μετακομμουνιστική περίοδο ( και οι πατεράδες και οι παππούδες τους για το 100% των εγκλημάτων στη κουμμουνιστική περίοδο ).

Σε αυτούς τους Βορειοηπειρώτες  που μένουν ή  θέλουν να μείνουν να εργαστούν , να ζήσουν στα πάτρια εδάφη η Ομόνοια τι έκανε ;;

Αγαπητοί συμπατριώτες, δυστυχώς και με λύπη το λέω, ότι η Ομόνοια περιοριζόταν στο να  έδινε χρίσματα για έπαρχους , για βουλευτές , για συμβούλους , ανατολικά παζάρια πάνω στην  αρχή μόνο ατομικών συμφερόντων , για συμμετοχή σε κυβερνήσεις , διευθυντικές θέσεις κλπ. Το μόνο που προσέφεραν ήταν να πλουτίσουν μερικοί επιτήδειοι πουλώντας την υπογραφή.

Αυτοί οι αδικημένοι συμπατριώτες μας που θα βρουν το δίκιο ;

Ποιος θα τούς συμπαρασταθεί ;;;

Ποιος το λιγότερο θα τους τονώσει το ηθικό ;;;

Για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται μια Ομόνοια δυνατή , μια Ομόνοια με  οικονομική άνεση.

Η Ομόνοια πρέπει  να έχει το νομικό τμήμα σε μόνιμη βάση το οποίο θα είναι απαρτισμένο από τούς καλύτερους νομικούς της κοινότητάς μας και να έχει τέτοια οικονομική άνεση που πρέπει για οποιαδήποτε πρόβλημα,  αδικία που είναι εις βάρος ολόκληρης της κοινότητας ή  σε μεμονωμένο συμπατριώτη μας να παρέχουμε νομική κάλυψη στα δικαστήρια της Αλβανίας , η να προσφύγουμε και σε διεθνείς οργανισμούς και δικαστήρια .

Άρα πρέπει οπωσδήποτε να λυθεί το οικονομικό πρόβλημα και αυτό είναι υποχρέωση πρώτα από όλα όλων των βορειοηπειρωτών.

Άρα εξυπακούεται ότι πρέπει να κάνουμε μέλη με μια μικρή συνδρομή .

Για να υπάρχει Ομόνοια με τα πιο πάνω χαρακτηριστικά  , πρέπει να κάνει έργο και το έργο τής Ομόνοιας δεν είναι να κάνει δρόμους η πανηγύρια , είναι να κάνει ημερίδες πολιτικές , να κάνει πολιτικές συναντήσεις και πολιτικές εκδηλώσεις, να είναι μπροστάρης για τα δίκαια των Βορειοηπειρωτών , πρέπει να δίνει βοήθεια , λύσεις, να διοργανώνει διαμαρτυρίες , διαδηλώσεις  στις αδικίες , κοινές η ατομικές , να ελέγχει τους τοπικούς άρχοντες ή βουλευτές που εκλέγονται με την σημαία της Ομόνοιας , να συσπειρώσει τον λαό μας για να εκλέξομε όσο πιο πολλούς βουλευτές ,να οργανώσει το λαό μας για  να δείξουμε ακριβώς την δύναμή μας , για να μην αφανιστούμε και μας εξαφανίσουν . 

Για να τεκμηριώσω τους προβληματισμούς μου, να αποδείξω ότι ήρθε η ώρα της καταστατικής- συνταγματικής αναθεωρήσεως της Ομόνοιας , για την αναγκαιότητα της αναγεννήσεως της ΟΜΟΝΟΙΑΣ θα θέσω μερικά ερωτήματα :

- Οι υποψηφιότητες για πρόεδρο της Ομόνοιας δεν πρέπει να είναι γνωστές το λιγότερο δυο μήνες πριν της εκλογές ;

- Ο κάθε υποψήφιος πρόεδρος δεν πρέπει να κατεβαίνει σε ψηφοδέλτιο με υποψήφιους συμβούλους ;

- Οι υποψηφιότητες για το γενικό συμβούλιο, ανεξάρτητες ή με τους υποψήφιους πρόεδρους  δεν πρέπει να είναι γνωστές το λιγότερο δυο μίνες πριν της εκλογές ;

- Οι υποψηφιότητες για τοπικούς άρχοντες δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζονται το λιγότερο ένα χρόνο πριν τις εκλογές και να παίρνουν το χρίσμα από το γενικό συμβούλιο της Ομόνοιας το λιγότερο 6 μήνες πριν τις εκλογές ;

- Οι υποψηφιότητες για βουλευτές στις ελληνικές περιοχές δεν πρέπει να ανακοινώνονται το λιγότερο ένα χρόνο πριν ;

- Δεν πρέπει να αναθεωρηθεί η σχέση Ομόνοια – ΚΕΑΔ;

Εφόσον με τη σημαία της Ομόνοιας εκλέγεται ο κάθε  βουλευτής, το κόμμα παίρνει από τον κρατικό προϋπολογισμό κάποια επιχορήγηση. Γιατί δεν πάει στην Ομόνοια ;

Ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ δεν πρέπει να  απολογείται  στο Γενικό Συμβούλιο ;

- Οι διάφορες υποτροφίες για σπουδές ή οπουδήποτε αλλού,  δεν πρέπει να εγκρίνονται από την Ομόνοια ;

- Στον ελλαδικό χώρο δεν πρέπει να οργανωθεί η Ομόνοια, να είναι ο μοναδικός εκφραστής στις αιτήσεις, απαιτήσεις και συνομιλητής της εκάστοτε ελληνικής κυβερνήσεως και  να μην καπηλεύεται ο κάθε παρατρεχάμενος που θέλει  να κάνει το εφέ του  εξ’ ονόματι των Βορειοηπειρωτών;

Αυτοί είναι μερικοί από τους προβληματισμούς μου και πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι προσωπικά δεν έχω καμιά φιλοδοξία για κανένα αξίωμα. Το μόνο μου  μέλημα είναι πως μπορώ να βάλω ένα λιθαράκι στην καλυτέρευση της ζωής στα πάτρια εδάφη  και  η  φωτιά, η φλόγα της κοινότητας μας να μείνει  αναμμένη.

Στην ενωμένη Ευρώπη, εμείς, επιβάλλεται να έχουμε τα πλήρη δικαιώματα και η ενσωμάτωση της Αλβανίας στην ευρωπαϊκή οικογένεια πρέπει να περνάει μέσα από την πλήρη  εφαρμογή της σύμβασης πλαίσιο για τις μειονότητες.

Δυστυχώς για την Αλβανία και ευτυχώς για μας , δεν είμαστε ούτε μετανάστες , ούτε πρόσφυγες , ούτε κατακτητές , αλλά ιδιοκτήτες,  που οι μεγάλες δυνάμεις υποχρεωτικά μας αφήσανε στην αλβανική επικράτεια , άρα τα δικαιώματα μας είναι δικαιώματα ιδιοκτήτη.